兰焰芳芬彻晓开,珠光新霭映人来。歌迎甲夜催银管, 影动繁星缀玉台。别有朱门春澹荡,不妨芝火翠崔嵬。 此时月色同沾醉,何处游轮陌上回。
长吟重悒然,为忆山中年。清瑟泛遥夜,乱花随暮烟。 珠林馀露气,乳窦滴香泉。迹远尘埃外,花开绮藻前。 岩罗云貌逸,竹抱水容妍。蕙磴飞英绕,萍潭片影悬。 林藏
江树欲含曛,清歌一送君。征骖辞荔浦,别袂暗松云。 路狭横柯度,山深坠叶闻。明朝宿何处,未忍醉中分。
表质自坚贞,因人一扣鸣。静将金并响,妙与乐同声。 杳杳疑风送,泠泠似曲成。韵含湘瑟切,音带舜弦清。 不独藏虹气,犹能畅物情。后夔如为听,从此振琮琤.
朝旦微风吹晓霞,散为和气满家家。不知容貌潜消落, 且喜春光动物华。出问池冰犹塞岸,归寻园柳未生芽。 摩娑酒瓮重封闭,待入新年共赏花。
嗟君没世委空囊,几度劳心翰墨场。 半面为君申一恸,不知何处是家乡。
万里茫茫天堑遥,秦皇底事不安桥。 钱塘江口无钱过,又阻西陵两信潮。
窗外卷帘侵碧落,槛前敲竹响青冥。 黄昏不欲留人宿,云起风生龙虎醒。
一从东越入西秦,十度闻莺不见春。试向昆山投瓦砾, 便容灵沼濯埃尘。悲欢暗负风云力,感激潜生草木身。 中夜自将形影语,古来吞炭是何人。
水国寒消春日长,燕莺催促花枝忙。风吹金榜落凡世, 三十三人名字香。遥望龙墀新得意,九天敕下多狂醉。 骅骝一百三十蹄,踏破蓬莱五云地。物经千载出尘埃, 从此