轩辕铸镜谁将去,曾被良工泻金取。明月中心桂不生, 轻冰面上菱初吐。蛟龙久无雷雨声,鸾凤空踏莓苔舞。 欲向高台对晓开,不知谁是孤光主。
春至金河雪似花,萧条玉塞但胡沙。 晓来重上关城望,惟见惊尘不见家。
粉光花色叶中开,荷气衣香水上来。 棹响清潭见斜领,双鸳何事亦相猜。
流莺春晓唤樱桃,花外传呼殿影高。 抱里琵琶最承宠,君王敕赐玉檀槽。
魂梦天南垂,宿昔万里道。池台花气深,到处生春草。
长吟重悒然,为忆山中年。清瑟泛遥夜,乱花随暮烟。 珠林馀露气,乳窦滴香泉。迹远尘埃外,花开绮藻前。 岩罗云貌逸,竹抱水容妍。蕙磴飞英绕,萍潭片影悬。 林藏
斗石类岩巘,飞流泻潺湲。远壑檐宇际,孤峦雉堞间。 何必到海岳,境幽机自闲。兹焉得高趣,高步谢东山。
寂寥金谷涧,花发旧时园。人事空怀古,烟霞此独存。 管弦非上客,歌舞少王孙。繁蕊风惊散,轻红鸟乍翻。 山川终不改,桃李自无言。今日经尘路,凄凉讵可论。
花发三阳盛,香飘五柞深。素晖云积苑,红彩绣张林。 落水随鱼戏,摇风映鸟吟。琼楼出高艳,玉辇驻浓阴。 乱蝶枝开影,繁蜂蕊上音。鲜芳盈禁籞,布泽荷天心。
右相历兵署,四松皆手栽。劚时惊鹤去,移处带云来。 根倍双桐植,花分八桂开。生成造化力,长作栋梁材。 岂羡兰依省,犹嫌柏占台。出楼终百尺,入梦已三台。 幽韵