晚日临寒渚,微风发棹讴。凤池波自阔,鱼水运难留。 亭古思宏栋,川长忆夜舟。想公高世志,只似冶城游。
奇峰百仞悬,清眺出岚烟。迥若戈回日,高疑剑倚天。 参差霞壁耸,合沓翠屏连。想是三刀梦,森然在目前。
青山旧路在,白首醉还乡。(《别白公》) 试到第三桥,便入千顷花。(以上并见《纪事》) 乱后见淮水,归心忽迢遥。(《京都还汴口作》) 乍疑鲸喷浪,忽似鹢凌风
红蕉曾到岭南看,校小芭蕉几一般。 差是斜刀剪红绢,卷来开去叶中安。
何人不爱牡丹花,占断城中好物华。 疑是洛川神女作,千娇万态破朝霞。
花时闷见联绵雨,云入人家水毁堤。 昨日春风源上路,可怜红锦枉抛泥。
南越岭头山鹧鸪,传是当时守贞女。 化为飞鸟怨何人,犹有啼声带蛮语。
长爱谢家能咏雪,今朝见雪亦狂歌。 杨花道即偷人句,不那杨花似雪何。
一道鹊桥横渺渺,千声玉佩过玲玲。别离还有经年客,怅望不如河鼓星。
玳瑁床头刺战袍,碧纱窗外叶骚骚。 若为教作辽西梦,月冷如丁风似刀。