女萝寄青松,绿蔓花绵绵。三五定君婚,结发早移天。 肃肃羔雁礼,泠泠琴瑟篇。恭承采蘩祀,敢效同车贤。 皎日不留景,良辰如逝川。愁心忽移爱,花貌无归妍。 翠袖
仲月开凌室,斋心感圣情。寒姿分玉坐,皓彩发丹楹。 积素因风壮,虚空向日明。遥涵窗户冷,近映冕旒清。 在掌光逾澈,当轩质自轻。良辰方可致,由此表精诚。
藻井尚寒龙迹在,红楼初施日光通。(《红楼院》)
昔日兰亭无艳质,此时金谷有高人。(裴令公居守东洛, 夜宴半酣,公索句,元白有得色,时公为破题,次至汝 士云云。白知不能加,遽裂之,曰:“笙歌鼎沸,勿作 冷
清净此道宫,层台复倚空。偶时三伏外,列席九霄中。 平视云端路,高临树杪风。自怜荣末座,前日别池笼。
君咏风月夕,余当童稚年。闲窗读书罢,偷咏左司篇。 (韦应物为滁州刺史,有《登北楼》诗。绅后为刺史继和, 存句止此,见《方舆胜览》)
宫殿沈沈晓欲分,昭阳更漏不堪闻。 珊瑚枕上千行泪,不是思君是恨君。
瘴江昏雾连天合,欲作家书更断肠。 今日病身悲状候,岂能埋骨向炎荒。
忆昔我祖神仙主,玄元皇帝周柱史。曾师轩黄友尧汤, 混迹和光佐周武。周之天子无仙气,成武康昭都瞥尔。 穆王粗识神仙事,八极轮蹄方逞志。鹤发韬真世不知, 日月
杳霭祥云起,飘飏翠岭新。萦峰开石秀,吐叶间松春。 林静翻空少,山明度岭频。回崖时掩鹤,幽涧或随人。 姑射朝凝雪,阳台晚伴神。悠悠九霄上,应坐玉京宾。