遥知道侣谈玄次,又是文交丽事时。 虽是寒轻云重日,也留花簟待徐摛。
仙客何时下鹤翎,方瞳如水脑华清。 不过传达杨君梦,从许人间小兆听。
旧闻香积金仙食,今见青精玉斧餐。 自笑镜中无骨录,可能飞上紫雪端。
南北风流旧不同,伧吴今日若相通。 病来犹伴金杯满,欲得人呼小褚公。
可怜烟刺是青螺,如到双林误礼多。 更忆早秋登北固,海门苍翠出晴波。
阶下饥禽啄嫩苔,野人方倒病中杯。 寒蔬卖却还沽吃,可有金貂换得来。
酒痕衣上杂莓苔,犹忆红螺一两杯。 正被绕篱荒菊笑,日斜还有白衣来。
桐下空阶叠绿钱,貂裘初绽拥高眠。 小炉低幌还遮掩,酒滴灰香似去年。
万古风烟满故都,清才搜括妙无馀。 可中寄与芸香客,便是江南地里书。
一艇轻撶看晓涛,接z5抛下漉春醪。 相逢便倚蒹葭泊,更唱菱歌擘蟹螯。 雨后沙虚古岸崩,鱼梁移入乱云层。 归时月堕汀洲暗,认得妻儿结网灯。